My missing dogs

Last week, I was on a field trip for 3 days. Usually, when I came back, my three dogs greeted me and they caressed my legs and waved their tails to express that they are expecting my return. But this time, when I was home, I saw none of them. Where have they been, I wonder?

I asked my neighbour and she told me that the dogs were taken by municipality office. And that was arranged by my house owner! I was surprised. What’s wrong with my dogs and my house owners?

Perhaps, we live in a row of rooms which the local people called apartment. My neighbour then told me that a new family arrived next to my room and they have two children not older than five. They don’t like the dogs. They are afraid that the fleas and ticks of the dogs will endanger their children.

Well, it is true. My dogs are not that clean because they are street dogs. I said my dogs but am I taking care of them fully? I had them shot vaccinations and gave them food and clean them. That’s all what I have done for them. Then, I only could say, I looked after them but I do not own them.

To cut it short, the new arriving family talked about the dogs to the house owner and since she is not very much happy that I was taking care of these dogs, then she informed the municipality and then the dogs were taken away. Having heard about it at first, I was furious. But later on I think about it, my new neighbour, as a mother, she feels very worried for her children. She would do anything not to get her children hurt. This is the love of the mother. She is right to do that.

What about me? I say that I am looking after the dogs but I did not really take the responsibility. I love them and they are my friends. They guarded my house and they greeted me when I came home. Dogs are the most faithful living creatures. I am not sure and still thinking whether I would go and even look for them when they were taken but I am sure they would sacrifice their lives for me if needed.

Working in a strange land makes me feel lonely. And I always want to have accompany and someone to talk to. This is my problem. I always go out during weekend, and whenever I came back late getting drunk, I talked to them. They might or might not understand what I was saying but they waved their hand and showed their smiling doggy faces and wanted to please me that they are listening to me. I miss them terribly but I would let them go.

Sometimes, I am thinking about someone I love. There were too much rules that tightened him unable or uneasy to move. Who set the rules? It was me. I wasn’t fair on him. And I felt so annoying and reckless having to leave him and ceased the relationship. Perhaps, it is our lives. Can LOVE be born between homosexuals?

My answer is YES. There could be when the cultures and traditions are no longer borders and when the rights of the homosexuals are respected and taken into account in the course of honesty. LUST can be found everyone but LOVE is missing in a secret place.

People think that gays or homosexuals would like to have sex with every man. But it is not true. There is an in-depth philosophy that no one could understand the love of a homosexual. I wish my LOVE is understood.

“In memories of E-Kaew, E-Kolab and I-Dum who were taken by municipality on 21 May 2009.”

Self Worst Reflected Exercise 2

ေအး ယုေရ က်မနားလည္တယ္...ခံစားလို႕လည္းရတယ္.... ဘသူလဲဆိုတာလဲသိတယ္..... က်မတူေလးေနမေကာင္းတုန္းက က်မအေဖက ကေလး အသဲအသန္ျဖစ္ေနတာေတာင္... ဘာလို႕ျခင္ကိုက္ခံရတာလဲ... အစားေတြစံုေအာင္ဘာလို႕စားသလဲ စသျဖင့္ေလရွည္ေတာ္မူတယ္ေလ... သူ႕ဘက္ကၾကည့္ေတာ့ ကရုဏာေဒါေသာေပါ့... က်မကေတာ့ ကေလးဒေလာက္ျဖစ္တာေတာင္ အျပစ္တင္ရေကာင္းလားဆိုျပီး က်မနဲ႕က်မအေဖ ေဆးရံုၾကီးမွာ ကတ္ၾကတာ ဆရာ၀န္ေတြေတာင္ ၀င္ဆြဲရတယ္ ရွင္ေျပာသလို ေစတနာကေ၀ဒနာေပါ့ေအ..... က်မအျဖစ္လဲလူစံုတုန္းေျပာခ်င္တာေလးရွိတယ္... က်မပြင့္လင္းစြာေျပာတာပါ... က်မကစိတ္ရွင္းတယ္ ရင္ထဲမွာရွိတဲ့အတိုင္း ဘြင္းဘြင္းေျပာတတ္တယ္.. က်မတို႕လို ေဂးေတြဘ၀မွာ ကိုယ္ပိုင္ရင္ေသြးဆိုတာရွ္ိလာမွာမဟုတ္ဘူး... အ၆မပီပီ မိခင္စိတ္ကလဲရွိျပန္ေတာ့ သူမ်ားကေလးေတြကိုပဲမပိုင္၀က္ေမြး ၾကင္နာရတယ္.. က်မကလက္ေတြ႕ဆန္ပါတယ္.. က်မတူေလး တူမေလးေတြကို ပဲခ်စ္တယ္.. က်မဘ၀မွာ သူတို႕ေလးေတြကက်မသားသမီးပဲ... သူတို႕ၾကီးလာလို႕ သူတို႕ဦးေလးဟာ ေဂးတေယာက္မို႕ ရွက္ျပီး အသိအမွတ္မျပုရင္လဲက်မကံပဲ... ဒါေပမယ့္က်မပိုင္ဆိုင္သမွ်စည္းစိမ္ေတြက သူတို႕အတြက္ပဲ... ဆိုလိုတာက သူတို႕ေတြက က်မဘ၀မွာအေရးအၾကီးဆံုးပဲ... သူတို႕ေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ ဘာမွက်မအတြက္အေရးမၾကီးဘူး... မေန႔က ယုကိုဆဲဆိုတဲ့ ေကာင္မက က်မကို မမ်ိဳးေမြးေန႔ Plan ေမးတယ္.. က်မတူေလးအေျခအေနေပးမူတည္ျပီး က်မလာမယ္လို႕ေျဖေတာ့ စိတ္ဆိုးျပီး က်မကို Block လုပ္တယ္.. က်မသေဘာက က်မအတတ္ႏိုင္ဆံုးလာႏိုင္ေအာက္ ၾကိုးစားေနတယ္... ဗီဇာ.. air ticket အကုန္က်မ ၀ယ္ျပီးျပီ... သြားမယ္ေျပာတဲ့သူေတြေတာင္ က်မေလာက္ ready မျဖစ္ၾကေသးပါဘူး..... ဒါေပမယ့္ က်မတူေလးေနမေကာင္း ေသးရင္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႕ပဲ က်မလာႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး... ေျပာၾကမွာေပါ့ dengue ကဘာမွမဟုတ္ပဲက်မကသည္းတယ္ေပါ့... က်မတူေလး temperature 105, 106 ေလာက္အထိတက္သြားတာေတြ.. သတိလစ္သြားတာေတြ.. ေသြး၁၁ အိတ္သြင္းရတာေတြ.. ဒါေတြက်မျပန္မေတြးရဲဘူး... အခုသက္သာျပီဆိုေပမယ့္ သူ႔ကိုယ္တြင္းမွာ ဘာျဖစ္က်န္ခဲ့လဲ ဘယ္သူမွမသိဘူး က်မခံစားရတာ က်မပူပန္ရတာ က်မပဲသိပါတယ္.. ဒီလိုအေျဖမ်ိဳးေျဖလို႕စိတ္ဆိုးသြားရင္က်မလဲမတတ္ႏိုင္ဘူး... တခုရွိတာက ကိုယ္ေရးကိုတာစိတ္အလိုမက်ခ်ိန္မွာ တျခားကိစၥရပ္ေတြကိုေရာျပီး အမွားအမွန္မေ၀ဖန္ရင္ မေကာင္းဘူး... က်မတို႕ေပါင္းလာတာၾကာပါျပီ... ဘာဘာညာညာ ေတြမရွိခင္တည္းက ေပါင္းလာၾကတာ... က်မစိတ္ေတာ့မေကာင္းဘူး... ဒါေပမယ့္ ဒီလိုမ်ိဳး တလြဲဆံပင္ေကာင္း ေရာေႏွာမႈအတြက္ေတာ့ တစက္ကေလးမွ၀မ္းမနဲဘူး... လူဆိုတာကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ပဲသိၾကတာပါ... အျမင္ေတြရွင္းလင္းပါေစ... ယုရီက်န္းမာပါေစ....

Self Worst Reflected Exercise 1

၁။ ေဆးရံုမွာ လူနာလာေမးတဲ့ သငယ္ခ်င္းက သူ၀ယ္လာတဲ့ဟာ သူအကုန္စားသြားတယ္ ဒါတင္မက အခန္းထဲမွာ လူနာစားဖို ့ထားေပးထားတဲ့ ဟာေတြကို လည္းစားသြားတယ္ ။ ဒါတင္မက လူနာ စိတ္ဆင္းရဲ ေအာင္လည္း လုပ္တယ္ ။ ဥပမာ ... လူနာက ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္လို ့အိမ္ကေန ေဆးလိပ္မွာ သည္ေပါ့ ။ လူနာကလည္း သိသမွ သိပ္သိ ေဆးရံုမွာ ဘယ့္နွယ့္ ေဆးလိပ္ေသာက္လို ့ရမွာတံုး ။ ဒါကို သူတို ့ေတြလာေတာ့ ေအာ္ ေမ့ခဲ့တယ္ဆို ျပီးျပီေပါ့ .. ဒီလို မဟုတ္ဘဲ မ်က္နွာ က သူ ့လုပ္စာ ၂၅ နွစ္ေလာက္ အလကား ထိုင္စားမိတဲ့အတိုင္း ထားျပီး နင့္ေဆးလိပ္ကို ငါသိမ္းထားတယ္ ေစာက္စကားမမ်ားနဲ ့ ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္ နဲ ့လူကို လာဆူတယ္ေလ ။ က်မ က တစ္သက္လံုး အေမကေတာင္ အဲလို မေျပာဖူးဘူး ။ ကိုယ့္အေျကာင္းကိုယ္သိတယ္ တစ္ကယ္လို ့ေဆးလိပ္ပါလာရင္ေတာင္ လံုး ၀ေသာက္မွာ မဟုတ္ဘူး ။ အဲလို မ်ိဳး ေလးေတြေပါ့ စိတ္ကို ေတာ္ေတာ္ အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ေစတယ္။ မေန ့ကဆိုလဲ ည ၁၀ နာရီေက်ာ္ေနျပီ လူနာက နားခ်င္ေနျပီ သူတို ့ေတြက မျပန္ေသးဘဲနဲ ့ဆူညံပြက္ေလာ ရိုက္ေနျကတာ အခန္းထဲမွာ ။ ဘယ့္နွယ့္ေတာ္ ဘယ္လို လူေတြလဲ မသိဘူး ။ က်မ ေမြး ေန ့လုပ္ေနတာဆိုေတာ့ ကိတ္စမရွိပါဘူး ခုဟာက လမ္းေတာင္သိပ္မေလွ်ာက္နိုင္ ဘဲ ေဆးရံုမွာ ေခြေနတဲ့လူ နာလာေမးပံု ေတြ ။ သူ ့ဖာသူ ကူစရာရွိတာ ကူေပမယ့္လည္း ေနရာေဒသ ကို လိုက္ျပီး အလိုက္အထိုက္ ေနထိုင္ေျပာဆိုဖို ့နားလည္မွူ ကို မရွိတဲ့ အဲဒီလို ေကာင္မကို ဘယ္လို ေျပာျပစ္ရမလဲ ။

---------------------------------------------------------------

ဟုတ္တယ္ မိျခင္ေရ က်မ အမုန္းဆံုးက က်မ ကို ဆူတာဘဲ ။ ေက်ာင္းမွာ ဆိုရင္ေတာင္ ဘယ္ဆရာမွ လာမဆူရဲဘူး လာဆူရင္ တစ္ခါတည္း အေျခာက္မ အစြမ္း ျပေကာင္းလို ့ အလုပ္ထြက္ ရတဲ ့ ဆရာမေတြ က်မကို ဘယ္ေမ့ နိုင္ေသးပါ့မလဲရွင္ ။ ဒီလိုဘဲ အလုပ္မွာလဲ ဘယ္သူမွ အဆူမခံရေအာင္ ေနတတ္လာတာ ။ ခုမွ ေအ တစ္ခါတစ္ေလ အကူအညီ ေလးလို လို ့ တစ္ခါတစ္ေလ ေတာင္းဖူးပါတယ္ တကတဲေတာ္ က်မကို လာဆူေနတယ္ ။ မေန ့ကေတာ့ သူ ့အကူအညီယူဖူးလို ့ အဲဒီ လို ဆူတာကို ပလစ္ျပီး က်မ ျပံဳး ေပးလိုက္တယ္ ။ က်မ ကို ပါးခ် ရင္ ေတာင္ အဲေလာက္ မနာပါဘူး ေအ .... အဲဒီလို မ်က္နွာ ထားနဲ ့လာဆူတာကို က က်မ မခံစားနိုင္တာ ။ အရန္းမုန္းတာဘဲ အဖြားျကီးေတြလို ပြစိပြစိနဲ ့ ေျကာင္လီးပူမ ေတြကို ။

----------------------------------------------------------------

ေရးလက္စနဲ ့တစ္ခါတည္း ေရးလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္ ။ ခေလးေတြလဲ ပညာရသြားတာေပါ့။ တစ္ခါတစ္ေလ ေစတနာက ေ၀ဒနာျဖစ္တယ္ ဆိုတာ ျကားဖူးျကတယ္ မဟုတ္လား ။ ေအး ခုဟာကလည္း ဒင္းက ေစတနာ နဲ ့ ေဆးလိပ္မေသာက္ေစခ်င္လို ့ ေစတနာနဲ ့။ ဒါေပမယ့္ အေျပာအဆိုနဲ ့ မ်က္နွာထားက အေျခအေန အရ အထားမတတ္လို ့ ေ၀ဒနာျဖစ္သြားတယ္ ။ ရွဳပ္သြားျကျပီလား ။ က်မ ေနေကာင္းတံုး က ပံုမွန္ အေျခအေနဆိုရင္ ေျပာမနာ ဆိုမနာ ဆဲမနာေတြပါ ဒင္းနဲ ့က အဲလို မ်ိဳးေျပာဆို ျပီး လာျကည့္သြားလဲ ေစာက္ပတ္နဲ ့ေတာင္ အဖက္လုပ္ျပီး ေသးမပန္းဘူး ။ သို ့ေသာ္ ခုဟာက ေဆးရံုမွာ ၊ အားလည္း မရွိ ၊ လင္ကလည္း ေဘးမွာ မရွိ ၊ အားကိုးစရာဆိုလို ့သူတစ္ေယာက္တည္း ရွိေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒင္းက သူ မရွိရင္ နင့္ကို ကယ္တင္မယ့္လူ မရွိေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ မ်က္နွာေပးနဲ ့ လာဆူတာေလ ။ သငယ္လီးစုတ္ရင္ ေစာက္ခြက္ ကခ်ိဳေနျပီး သူမ်ားကို အားေပးစကားေတြ ေျပာရမယ့္ အခ်ိန္မွာ မ်က္နွာ နဲ ့စကားသံ ၊ ေနာက္ျပီး ဆူတာေတြက အျပဳသေဘာဘက္ကို ေရာက္မသြားဘဲ တစ္ဖက္သားကို ဖိနွိပ္တဲ့ ပံုေပါက္သြားတယ္ ။ ေ၀ဒနာေတြ ျဖစ္သြားတယ္ေလ ။
ဒါ့ေျကာင့္ေမာင္ ညီမေလးမ်ား ၊ တစ္ခါတစ္ေလ သူတပါးကို ကူညီခ်င္တဲ့ ေစတနာေတြ ရွိေနတတ္ေပမယ့္လည္း အေျခအေန ကို လုိက္ျပီး အထိုက္အေလွ်ာက္ မေနတတ္ရင္ ၊ မေျပာမဆိုတတ္ရင္ ၊ မကူတာကမွ ပို ေကာင္းအံုးမွာပါ ။ တစ္ဖက္လူမွာ ေရနစ္တဲ့လူ ၀ါးကူထိုး သလို မ်ိဳး ခံစားသြားရနိုင္ပါတယ္ ။